De oude eik

Een splinter drong in mijn hart
Bij de gedachte
Dat die kan zweren
Bestaat mijn bloed
Ineens uit ijskristallen

Ik hoor de lach van een kind
Onschuldig en vol vertrouwen in het leven
Alles heeft zijn plek
En zijn tijd
Liefde is vanzelfsprekend

De oude eik
Mijn initialen heb ik er ooit ingekerfd
Menig uur bracht ik
Onder haar troostende takken door
Mijn eerste kus
Een slecht rapport
Al mijn geheimen
Waren bij haar veilig

Weer hoor ik het kind
Zie het dansen rond om de eik
Lachend en zingend
Vertrouwend op het leven

Ineens volwassen
Wou ik dat ik weer
Zo kon vertrouwen
Maar de splinter in mijn hart
Laat de vreugde vervagen
De storm in mijn hart
Dringt hem steeds dieper naar binnen

Dapper ga ik op reis
De reis naar mijn onschuld
Zou de eik nog bestaan?
Kan mijn vertrouwen herrijzen?

De oude eik
Statig staat zij te zwaaien naar mij
Ik ren er naartoe
Omarm haar
De splinter valt uit mijn hart