vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Euthanasie (milde dood)
Je levensgenot
Als zand in een zandloper
Een rijstkorrel verspert de weg
Eerder zo vrij
Ineens gevangen
Gevangen in je eigen lijf
De rijstkorrel niet te verwijderen
Het levensgenot kan niet meer stromen
De zandkorreltjes die nog sterk genoeg zijn
Om hun weg door het oerwoud van de pijn te vinden
Vervangen de zucht naar vrijheid niet
Je enige verlangen
Rust
Wij begrijpen het
Al doet het ons veel pijn
Varwel
Rust zacht
Ingezonden door
Geplaatst op
28-06-2013
Over dit gedicht
Voor een vriendin die dit met een familielid meemakkt
Geef uw waardering
Op basis van 5 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.Social Media
Tags
Dood Euthanasie Levenslust Verdriet VredeReacties op ‘Euthanasie (milde dood)’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!