vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Eenzaamheid
De dagen gaan voorbij,
ik voelde me zo vrij.
Maar nu ben ik toch alleen,
niemand om me heen.
Heerlijk al die rust,
maar er is niemand die me kust.
Niemand die met me vrijt,
of die me begrijpt.
Ik wil zo graag weer samen zijn,
de eenzaamheid doet me pijn.
Ik wil je voelen om me heen,
laat me niet weer alleen.
Blijf bij me deze nacht,
en zorg dat de pijn verzacht.
Kus me zachtjes in me nek,
en op die ene gevoelige plek.
Laat me je voelen alsjeblieft,
want ik heb je lief.
Reacties op ‘Eenzaamheid’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!