Ik ga kapot
Ik ga kapot, maar laat mij maar gaan.
Zo ben ik nou eenmaal en is het altijd gegaan
Simpelweg gelukkig zijn, waarom lukt mij dat niet
Mijn dromen en idealen liggen aldoor in het verschiet
Morgen, later, ooit lukt het me vast
Dan leef ik MIJN leven en laat ik vallen die last
Die last, die ik zelf heb gecreëerd
Die last, die al mijn energie heeft verteerd
Dromen over later, het voelen van gemis
Hunkeren naar “daarâ€, een wereld die niet is
Ik ga kapot maar dat zal niemand weten
en wie ik werkelijk ben kan ik beter maar vergeten
Ik gooi hem weg die last, maar niet zonder enige kik,
Want die last, die eeuwige last dat ben...
IK
Reacties op ‘Ik ga kapot’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!