1001 Gedichten
Anorexia
Ineengedoken,
In een hoekje,
Een hoopje mens,
Tot zover je dat nog bent.
Gebroken,
Door anorexia,
Geen kracht,
Om door te gaan.
Elke keer,
Die grote drang,
Om af te vallen,
Wat je einde werd.
Je werd op genomen,
Maar wou niet eten,
Bleef maar afvallen,
Was geen beginnen aan.
Op een dag,
Werd er gebeld,
Je had het niet gehaald,
Heb gehuild, geschreeuwd.
Niets kon jouw terughalen,
Het was te laat,
Door anorexia,
Het is jouw einde geworden.
MENSEN ACCEPTEER JEZELF,
GOD HEEFT LOUW GESCHAPEN,
JE BENT GOED ZOALS JE BENT,
BE PROUD!!
Reacties op ‘Anorexia’
-
Ontzettend mooi gedicht, en zeker waar!
Verwijderde gebruiker - 27-06-2013 om 16:56
-
Het is wel waar, Maar anorexia en boulimia zijn soms sterker dan mensen. Ik heb beginnende boulimia volgens mensen. Ik eet weinig en kots soms alles uit. Maar je gedicht is waar
Angel-on-your-side - 02-07-2013 om 11:19
-
Mooi gedicht :) wel jammer van dat meisje ... Groetjes Raissa
Gedichtenlady - 27-07-2013 om 15:25