vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Herinnering
We kijken elkaar aan.
Onze handen zijn los van elkaar.
We doen niets anders dan daar staan,
verloren tussen de massa.
Ik raak je kwijt.
Niets dat je terug laat komen.
Al heb je zelf nog zoveel spijt!
Je verdwijnt voor mijn ogen.
Ik zal niks zeggen.
Jij zal je weg wel vinden.
Ik zal me er bij neerleggen.
Dat ik je niet meer zal zien.
Toch zie ik je daar
en we raken elkaar aan.
Jou vergeten is ondenkbaar.
Een herinnering kan nooit vergaan.
Ingezonden door
Geplaatst op
23-06-2013
Geef uw waardering
Op basis van 9 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.Social Media
Tags
Herinnering Relatie Vergeten Verlies VerlorenReacties op ‘Herinnering ’
-
Schitterend!!
annabelle03 - 03-11-2014 om 18:28