Als de zon

Op een bank
aan het plein bij de Weteringschans.
Zit ik te wachten op de zon, die zich achter de wolken heeft verschanst.

Als straks de zon doorbreekt,
is het de zelfde zon , die jou lichaam streelt.
Mijn lief , die mijn hart heeft.
Groot is mijn verlangen naar de zon , ik wacht.
De eerste zonnestraal komt aarzelend te voorschijn en mijn hart lacht.
Met mijn ogen dicht , voel ik de warmte.
Eerst heel licht branden op mijn gezicht.

Ik hef mijn gezicht op naar de zon, zo vol verlangen,
om zijn heerlijk strelende warmte te ontvangen.
De warmte, die mij zachtjes streelt, als ware het jouw warme handen .

Wanneer de wolken zijn verdwenen , voel ik de warmte al
lieflijk vrijend, door mijn kleding mijn lichaam bestrijken

In overgave kus ik de zon,
Als kus ik jou mijn lief .
Je bent als de zon op mijn huid .
Nu zo heerlijk dichtbij.
En in die zachte lente bries
Is het alof ik je hoor,
fluisteren in mijn oor:
" ik heb je lief".