Gevallen vriendschap

Toen jij ziek in je bed lag
en niemand jou mocht bezoeken
bezocht ik je toch want
ik miste je.

Ik bracht boeken voor je mee
zodat je jouw gedachten
verzetten kon.
Ik kocht cadeautjes voor je
om je lach weer te laten groeien.
Ik plantte voor jou bloemen
zodat je de geur van de ziekte vergat.
Ik schonk je fruit zodat
je genoeg vitaminen binnen kreeg.

Ik zat bij je om je te kalmeren,
om je te amuseren
samen bij te praten
en de harten uitstorten.

Ik gaf je de tederheid
en de liefde. Ik gaf
je mijn geld. Ik was
goed genoeg voor je.

Toen ik ziek werd
was het helemaal
anders...
Je was hard voor me...

Je bracht geen boeken voor me mee
je beloofde me maar het waren
leugens waaraan er geen einde
aan leken te komen.
Je kocht geen cadeautjes voor me
je plantte geen bloemen
en je schonk me geen fruit...
Ik ging zwak en alleen
op mijn zieke benen
drinken halen. Je was er niet.

Ik hoefde van jou niet zoveel
als ik voor je deed.
Ik verlangde enkel naar
pure levensbehoeften.
Je leefde van mijn geld
en je ging van mijn beeld heen.

Je groeide op met haat.
Je kende de liefde niet en
wist niet hoe te geven.
Je was een giftige slang,
een optimistische duivel.

Ik hoef niets meer van je te horen
ik hoef je liefde niet meer.
Ik hoef je er niet aan
te herinneren
hoe ik je verzorgd en verpleegd heb.
Ik hoef niet...