Mis die arm
Ik ben alleen
Voel me verlaten
Mis die arm om me heen
Door iedereen achtergelaten
Ik mis mijn mam
Ze heeft een nieuwe vent
Toen ze hem in huis nam
In ons mooie appartement
Ik mis mijn grootvader,
Samenwonend bij zijn nieuwe vrouw
Hij is niet de boze dader
Hij ging voor geluk in plaats van rouw
Ik mis mijn grote zonnestraal
Hij kon mijn pijn niet meer dragen
Het bedekte de liefde zo koud als staal
De warmte kon mij niet meer behagen
Mis mijn lieve broer,
Die zelf zoveel pijn heeft
Heeft zijn handen niet aan het roer
Hoop dat hij snel weer verder leeft.
Mis gezellige vriendinnen,
Ze steken veel uren in leren
Zijn mannen aan het beminnen
Maar dat kan ik waarderen
Een eigen leven
Een eigen bestaan
Waar zijn jullie gebleven
Moet ik alleen verder gaan
Ingezonden door
Geplaatst op
23-12-2008
Over dit gedicht
ik probeer niet de schult op anderen te schuiven, zo bedoel ik het niet. het is altijd fifty-fifty, iedereen heeft even veel schult...
Geef uw waardering
Op basis van 8 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.Social Media
Tags
Alleen Opa Ouders Verlaten Vriend VrieninnenReacties op ‘Mis die arm’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!