1001 Gedichten

1001 gedichten

Zet ook uw gedichten op 1001Gedichten.nl

Heeft u nog geen account? Meld u gratis aan!

Print dit gedicht
vorige gedicht

Het lichtje

De donkerheid zet in
De laatste zonnestraal verlicht
een regendruppel die kek onder een bloem hangt
Ergens duikt een gedachte op
ik verlicht je weg
vergeet je verdriet
vertrouw op mij
ik ben je licht
ik begelijdt je vanuit het donker
welk nu in je hart heerst
als een onverdragelijk en vernietigend onweer
naar de plek
waar de zon je hart verwarmt
en je waar weer gelukkig mag zijn
Kan het verdriet en de onrust in mij een plek vinden?
Zou het echt waar zijn?
Ik blijf kijken naar de druppel
hij lijkt voor eeuwig versmolten met de mooie bloem
De laatste zonnestraal verdwijnt
Even ben ik bang
tot ik zie dat ook het maanlicht
de druppel met zijn stralen omarmt

vorige gedicht
Toevoegen aan favorieten

Ingezonden door

Geplaatst op

Over dit gedicht

ik zag de druppel en toen kwam dit in mij op, een troost voor mijn verdriet

Geef uw waardering

Op basis van 7 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.

Social Media

Tags

Angst Hoop Troost Verdriet Vrede

Reacties op ‘Het lichtje’

Reageren

We gebruiken uw gegevens alleen om te reageren op uw bericht. Meer info leest u in onze Privacy & Cookie Policy.

Wilt u direct kunnen reageren zonder elke keer naam en e-mailadres in te voeren? Meld u hier aan voor een account!

Het lichtje