Het leven

Verdriet zit net als geluk
verstopt in de kleine dingen
dus twijfel slechts aan hetgeen
dat te dierbaar is voor woorden

want nooit zal je leven
je allerbeste vriend zijn
laat staan je met open armen
een hele dikke knuffel geven

Maar zelfs achter die regenwolk
zal altijd de zon zijn
en dan zal ik spreken
want al hetgeen niemand kan vergeten
laat staan vergeven
twisten, betwisten
laat je toch niet kisten!
door al die kuddedieren,
zijn wij perfect mijn liefste,
omhels me,
en vertel me nog een keer het verhaal
van mijzelf
Want zelfs al is mijn leven niet mijn beste vriend
en denk je misschien dat je het soms niet verdient
het blijft mijn mooiste bezit
dus kauw ik woorden
als een kauwgom zonder automaat
en hoop dat ooit iemand komt
luistert en even stille staat
om te zeggen: ‘zij,
zij heeft iets bijzonder.’
Vervolgens doorloopt en weet
het leven is je wonder
waar je al zo lang op wacht
dus wie zijn wij om kritiek te geven
kom ga op een ander,
aandachtsanon spelen.