Ik leef nu met mijn stille verdriet.
Ik leef nu met mijn stille verdriet.
Ik voel me eenzaam. dit slaat om me heen.
waarom is het zo zwaar,
waarom moet ik hier door heen.
Ik heb iets waar ik alleen maar droevig van word.
Ik heb in m'n eentje gedaan wat ik kon doen om het te verwerken.
Maar nu vraag ik mij af waar.
ik kan dit niet langer aan.
Nu ik het niet meer alleen kan
zie ik nog steeds alles van toen
ik leef nu met mijn stille verdriet.
Dat mijn verleden achter liet
Waarom gaat het niet zomaar weg
Nooit zag iemand een traan
Ik sloot me af voor mijn omgeving.
Kon ik het maar vertellen aan jou
want zo verder leven doet mij pijn en belemmerd me in mijn dagelijkse leven
ik laat me niet kennen
en zal altijd vechten voor wat ik wil.
als ik eerlijk ben heb ik spijt
en leef ik nu in onzekerheid.
Ik zal altijd een litteken houden
Als is de kans klein dat het weggaat niet groot.
Mn litteken zal blijven.
Maar de het gevoel word alleen een herinnering
Ik leef nu met mijn stille verdriet.
Dat mijn verleden achter liet
Waarom gaat het niet zomaar weg
Nooit zag iemand een traan
Ik sloot me af voor mijn omgeving.
Kon ik het maar vertellen aan jou
want zo verder leven doet mij pijn en belemmerd me in mijn dagelijkse leven
Ik hoop dat ik straks verder kan met een leven zonder pijp
Gemaakt door sabinaa14-08-2008
Reacties op ‘Ik leef nu met mijn stille verdriet. ’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!