vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Onrecht
Daar zit ik dan,
volkomen onterecht.
Ik hoor hier niet,
waar is mijn recht?
Het recht op spreken,
dit is toch een vrij land?
Bij elke meningsuiting bedenk ik mij,
bang om gestraft te worden.
Het is niet veilig meer op straat,
zeker niet in de avond zo laat.
Denk altijd na voordat je iets zegt,
je weet het maar nooit en voor je het weet beland je in een gevecht.
Zoveel onrecht hier in de wereld,
waar gaat dit toch heen met ons.
Ik heb hier gelukkig van geleerd,
nu nog maar hopen dat het oude tijdperk terug keert.
Reacties op ‘Onrecht’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!