Dansen Met De Duivel
‘’Mag ik van u deze dans?’’
vroeg ze met een mysterieuze lach.
Ik dacht dit is eindelijk mijn kans
bij een meisje dat er leuk uitzag.
Het voelde zo vertrouwd
dus ik pakte haar hand.
Die voelde ontzettend koud.
We dansten richting de rand.
Ze pakte me vast en smeet
me over de rand naar benee.
Toen greep ik haar beet
en we vielen met z’n twee.
We vielen ontzettend snel
en ik zag dat ze haar ogen sloot.
We kwamen neer in de hel
waar we dansen tot na de dood.
Dansen met de duivel
in het hellevuur.
We zetten steeds ieder een pas
tot we beiden vergaan tot as.
In 10.000 graden Fahrenheit
ben ik het nu die de dans leidt.
Ingezonden door
Geplaatst op
13-06-2013
Geef uw waardering
Op basis van 11 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.Social Media
Tags
Dansen Dood Gebruikt VertrouwenReacties op ‘Dansen Met De Duivel’
-
Lekker 'duister' gedicht, staat bij mijn favorieten
Bi-proud-of-you - 02-07-2013 om 22:14
-
Super mooi gedicht! Ik hou echt van dit soort gedichten!
Verwijderde gebruiker - 02-08-2013 om 16:32