Zij kon de pijn niet meer aan.

Maandenlang bleef het meisje vechten tegen haar onzekerheid.
zoveel dinges geprobeerd maar de pijn bleef maar komen. ze
wil dat het stopt ze kan het niet meer aan. Praten kan ze niet meer
ze vertrouwt niemand niet meer. Ze wil de strijd opgeven en de
onzekerheid laten winnen, want ze wil toch niet meer terug vechten.
iedereen geloof haar woorden als ze in tranen zegt dat alles goed
gaat met haar. ze kijk eens naar boven naar de blauwe lucht en
de witte wolken denk ze : oma binnenkort is het zover , dat ik terug
bij jou ben ! met zo’n gedachten gaat ze de dag in.