Verraad
Maar nu nu jij iedereen tegen mij op hebt gezet.
Is het echt over met de pret.
Ik zal je nooit meer vergeven,
hoe ik nu naar de middelbare zit te streven.
Ik dacht dat jij een hekel aan pesten had,
Maar nu ben ik jou echt zat.
Dat liegen in jou voordeel,
Dat liegen maar dan ook belachelijk veel.
Ik weg uit deze klas.
Weg van deze school.
Weg van jou.
Weg van jullie.
Ik haat jou nu echt.
En jij weet dat ik tegen mijn tranen vecht.
Nu pest jij mij.
Samen met anderen uit mijn klas daarbij.
Je hebt me genoeg pijn gedaan.
Met anderen die aan jou kant staan.
Iedereen die er voor jou was toen je het moeilijk had,
Die heb je laten zitten, die was je zat.
Ik ben boos en blij.
Ik ben weer vrij.
Over mij heb je geen macht meer.
Alleen dat pesten doet me echt zeer.
Jij bent echt zielig, bijna medelijden met jou.
Maar naampjes verzinnen om te kunnen roddelen is echt heel flauw.
En als jou iets tegen zit ga je huilen.
Jeetje ik zou niet met je willen en kunnen ruilen.
Zo verkeerd denken.
Niemand echte vriendschap kunnen schenken.
Altijd maar liegen en oneerlijk zijn..
En anderen doe je alleen maar pijn.
Ingezonden door
Geplaatst op
01-06-2013
Over dit gedicht
Echt gebeurd
Geef uw waardering
Op basis van 8 stemmen krijgt dit gedicht 4 van de 5 sterren.Social Media
Tags
Nepvriendin PestenReacties op ‘Verraad’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!