kinderen
Mijn kinderen
Ze bloeien en groeien
Net als bloemen,
ontvouwen ze blad voor blad.
Steeds groter, slimmer sterker en wijzer wordend ..
Eigenwijs als ze nu al zijn
Hebben ze hun eigen mening.
over internet, YouTube, opblijven en zo.
Ze worden groot,
of willen dat zijn...
Ik geniet van de gesprekken, de discussies, de ruzies,
hun lach, hun naïviteit, hun boosheid, hun spel, hun zorgeloos gebabbel.
Ze hebben recht ..
op hun eigen valkuilen en fouten
Hun eigen waarheden..
Ze kiezen hun eigen leraren
Als ouder wil ik ze leiden
en waar mogelijk beschermen.
Vaak weet ik uit eigen schade en schande..
wat wel of niet werkt.
Maar ze moeten hun eigen plek veroveren en opeisen .
De beste manier om ze te helpen
Is ze niet te helpen.
Loslaten...
en erop vertrouwen dat je opvoeding werkt..
Natuurlijk volg ik ze ....
Op afstand
En als het fundament
onder hun lijkt weggeslagen
Zal ik er zijn...
Zoals ik er altijd zal zijn
Voor mijn jongens
Reacties op ‘kinderen’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!