vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Oorlogsgeweld.
Onheilspellende woorden, onuitgesproken,
een teder lichaampje, ineengedoken.
Een ijzer wapen, gebouwd om te doden,
handen te samen, biddend naar goden.
Tranen die vloeiden, onderdrukkend gekwel,
de hoop op verlos, van een schot zo snel.
Herenigend bij hun dierbaren, zacht en teer,
de conclusie getrokken, de wil is niet meer.
De moed laten varen, naar stilte de lust,
Een herkenbare knal, de pijn voor eeuwig gesust.
Reacties op ‘Oorlogsgeweld.’
-
Erg mooi hoor!
Verwijderde gebruiker - 30-05-2013 om 10:01
-
Mooi gedicht. Mijn stem heeft het gekregen
Zomaar iemand - 04-06-2013 om 17:07