de lege stoel

de gordijnen zijn gesloten
alleen een kleine glinsteringen door het raam
geen deuren geopend
alsof er niks bestaat

de lege stoel achter het bureau
duister en verlaten
een ieder is te bang
geen kan het verdragen

die leegte dat ben ik
zittend in die stoel
vragend

smekend om vervlogen dagen
voor onbeantwoorde vragen
maar het is stil