vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Zomaar.. ineens.
Zomaar.. ineens..daar was jij,
Zomaar..zonder reden..veranderde je mij.
Zomaar.. ineens.. in me geslopen,
zomaar.. zonder reden.. kan ik alleen maar hopen.
Zomaar.. ineens.. was je daar,
Zomaar.. zonder reden.. heb ik het zwaar.
Zomaar.. ineens.. dagen lang ziekenhuis,
Zomaar.. zonder reden.. nooit meer thuis.
Zomaar.. ineens.. vrienden om heen,
Zomaar.. zonder reden.. mijn ziel verdween.
Zomaar.. ineens.. weg uit het leven.
Zomaar.. zonder reden.. mensen zwegen.
Zomaar.. ineens.. zo zwaar als een anker.
Zomaar.. zonder reden.. kreeg zei kanker.
©ElisevanMunster
Reacties op ‘Zomaar.. ineens.’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!