1001 Gedichten

1001 gedichten

Zet ook uw gedichten op 1001Gedichten.nl

Heeft u nog geen account? Meld u gratis aan!

Print dit gedicht
vorige gedicht

Verdringen

Verdringen in verdriet,
Dat is iets waar ik flarden van mezelf herken.
Altijd kropte ik mijn gevoelens op,
Hoewel ik weet dat ik dat helemaal niet ben.

Verdringen in woede,
Dovend in het brandend vuur.
Blussen doen ze niet,
Ik wordt echt kwaad en raak overstuur.

Verdringen in mezelf,
Ik sluit mezelf af van de rest.
Ik wil even niemand om me heen,
Ik wil af van dat gepest.

Verdringen heb ik altijd al gedaan,
Maar waarom, dit is geen leven meer.
Het is tijd dat ik voor mezelf en anderen opkom,
Eindelijk geef ik mijn echte gevoelens weer.

Ik ben de rots in mij tegengekomen,
Ik weer af en ben niet meer bang.
De rots in mij laat me stevig staan,
De tijd dat ik leef is zo kort maar toch ook zo lang.

Ik heb het water in mezelf teruggevonden,
Ik ga mee om er van af te komen.
Waarom was ik niet sterk genoeg,
Ik had me klaar moeten stomen.
Misschien heb ik nu de kracht gevonden,
Die mij jaren geleden is ontnomen.

vorige gedicht
Toevoegen aan favorieten

Ingezonden door

Geplaatst op

Over dit gedicht

Geïnspireerd door de zelfbeheersings/weerbaarheids-training. Het helpt mij echt om positief te blijven

Geef uw waardering

Op basis van 7 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.

Social Media

Tags

Rots Verdriet Verdringen Water Woede

Reacties op ‘Verdringen’

Reageren

We gebruiken uw gegevens alleen om te reageren op uw bericht. Meer info leest u in onze Privacy & Cookie Policy.

Wilt u direct kunnen reageren zonder elke keer naam en e-mailadres in te voeren? Meld u hier aan voor een account!

Verdringen