Vincent van Gogh en ik

Vincent kon schilderen in zijn tijd,
kon zijn schilderijen aan niemand kwijt,
hiermee kon hij geen geld binnen halen,
maar nu willen ze wel miljoenen betalen.

Als die man dat geld toen had gekregen,
wat had hij dan een ander leven,
maar zo is het nu eenmaal niet gegaan,
en moest zwoegend door het leven gaan.

Maar opeens zag ik een visioen,
zag wat ik allemaal ging doen,
ik zag een museum met mijn naam,
waar velen naar binnen wilden gaan.

Ben snel bij de ingang gaan staan,
o, wat voelde ik mij voornaam,
ik was bekend in heel het land,
mijn naam stond met grote letters in de krant.

Iedereen wilde een foto van mij maken,
en het liefst ook even aanraken,
wat voelde ik mij vereerd
en dacht ‘dit is niet verkeerd’.

Maar dan hoor ik mijn wekker afgaan,
het is weer tijd om aan het werk te gaan,
ik was weer eens aan het dromen,
en wist dat dit nooit uit zou komen.

Maar bij ons thuis leerden
we het al heel vroeg;
doe maar gewoon dan doe
je al gek genoeg!!!!!