1001 Gedichten
ruben en jullian rust in vrede
Uit het niets verdwenen,
Uit het leven weggerukt.
Niemand wist waar jullie waren,
Alleen maar onrust.
Zoektochten overal,
Maar met wenig resultaat.
Tot gisteren,
Toen ze jullie vonden.
Levenloos en bleek,
In het water van een meer.
Ooh wat heeft jullie moeder verdriet,
Ze is de enigste die achterbleef.
Verdronken in het water,
Wat een ellende allemaal.
Het kaasje wat van hoop brandde,
Doofde in 1 keer.
Niemand had dit verwacht,
Iedereen had hoop.
Maar gisteren is die hoop,
In 1 keer weggeslagen.
Als een klap in ons gezicht,
Nemen we afscheid van jullie.
Ruben en jullian,
Rust maar zonder angst in vrede.
Reacties op ‘ruben en jullian rust in vrede’
-
Supermooi verwoordt. Rest In Peace
Bi-proud-of-you - 20-05-2013 om 13:01
-
Ik vind dit zo erg. Wat een persoon met slechts een actie kan veroorzaken. En dan is het ook nog een actie die nooit meer ongedaan kan worden. De jongens hebben er geen idee meer van, want die leven niet meer. Maar de moeder en verdere naasten zullen er altijd hun hele leven lang aan worden herinnert. Volgens mij als je zoiets ergs overkomt. Volgens mij ben je dan alles verloren en ga je dood van verdriet en pijn. Ruben en Julian. Rust zacht. Moeder van de 2 zoontjes. Sterkte ik hoop dat u de kracht terug kunt vinden. Dit gedicht raakt mij, goed geschreven. Het ontroerde mij.
♥DJolien♥ - 20-05-2013 om 22:05
-
Dank je DJolien, Ik wou het even kwijt
Angel-on-your-side - 20-05-2013 om 22:33
-
Mooi gedicht! Vind het zo erg wat er is gebeurd. ben het helemaal met DJolien eens...xxlisanne
lisanne - 22-05-2013 om 15:25