De dag dat ik zelfmoord zou plegen
Gisteren was de onvermijdelijke maar moeilijke dag
De dag dat ik zou sterven met een lach
En alles zou opgeven
Door te stoppen met leven
Een lach op mijn gezicht
Omdat ik eindelijk was gezwicht
Voor mijn innerlijke pijn en verdriet
Maar die pijn zag een ander vaak niet
Ik was er al een jaar mee bezig, had alles voorbereid
En ik had het opgegeven, die oneerlijke strijd
Als ik geen belofte had gemaakt
Was mijn leven nu gestaakt
Het is nu ontzettend zwaar
Maar toch ben ik jullie dankbaar
Want uiteindelijk wil niemand echt dood
Je wilt gewoon weg uit de nood
Weg van je pijn
En gewoon weer vrolijk kunnen zijn
Ik zal stevig in mijn schoenen moeten staan
Maar met jullie als vrienden kan ik dat vast wel aan!
Ingezonden door
Geplaatst op
19-05-2013
Over dit gedicht
gisteren was de dag dat ik van plan was om een eind aan mijn leven te maken. maar mijn vrienden hebben er voor gezorgd dat ik hier nu nog zit. en nu zal ik verder moeten....
Geef uw waardering
Op basis van 19 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.Social Media
Tags
Nietopgeven Vriendensteun ZelfmoordReacties op ‘De dag dat ik zelfmoord zou plegen’
-
Mooi gemaakt. Gelukkig ben je hier nog ;) Als je wil mag je mij bereiken via berichten. Sterkte verder. :)
Verwijderde gebruiker - 20-05-2013 om 15:47
-
Ik ben blij dat je er nog bent
Bi-proud-of-you - 20-05-2013 om 15:55
-
Wow, ik ben echt geschrokken van je gedicht meid. Je kunt me altijd appen, sms'en of bellen als je wilt hè. Ben er voor je, datje het maar weet;) XX TimL
TimL - 20-05-2013 om 19:32
-
heftig Tamara, gelukkig ben je weerhouden door je vrienden, houd ze goed te vriend.
Marill - 22-05-2013 om 15:08
-
En je mag blij zijn dat je zo'n vrienden hebt !!! houd ze maar stevig vast !!! Mooi geschreven :) Groetjes Raissa
Gedichtenlady - 22-05-2013 om 23:35