vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
nooit meer
drentelen in huis
onmogelijke uren
pratend, pratend
een lach, schel
wegstervend.
vermoeiend….
stommelen in de nacht
ogen ,
verscholen achter glas
vage verhalen
waarheid ?
we hebben ze gewoon
nooit gekend
de tijd duurde ( te ) lang
opluchting als de vloer
weer toebehoorde
aan jezelf
eindelijk verlossing
het leek op
wakker worden
toen we besloten
dit nooit meer
Fairouz
Reacties op ‘nooit meer’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!