1001 Gedichten

1001 gedichten

Zet ook uw gedichten op 1001Gedichten.nl

Heeft u nog geen account? Meld u gratis aan!

Print dit gedicht
vorige gedicht

Het onvermijdelijke graf

Na zoveel dagen
Van moeite en pijn
Is de strijd gestreden
Je zult er nooit meer zijn

Nabestaanden zagen al jaren
Doodsschaduw over jouw terrein
Steeds een stukje afsterving
Wat moet dat vreselijk zijn

Steeds meer moest je inleveren
Het lichaam brak meer af
Het gevecht tegen de dood
Het onvermijdelijke graf

Iedereen wist dat je eens zou verliezen
De vraag hoelang was daar stilzwijgend
Je was er volledig van doordrongen
Dit leven is niet blijvend

Vanaf vroege jaren al getroffen
Afbreking voor ware bloei
Ziekte teisterde je leven
Belemmerde alle groei

Het heeft steeds geheerst
In gedachten en harten
Alles was er mee verweven
De innerlijke smarten

Hoe oneindig triest
Moest dit allemaal gaan
Straks zullen wij
Aan jouw graf staan

Dan slaat besef toe
De waarheid in grond
Zal bloed gaan stromen
Uit die grote wond

Ach wat kunnen wij zeggen
Bij deze grote smart
Naar de nabestaanden
Gaat uit onze hart

Verloren heeft het lichaam
Verloren is de tijd
Verloren is het leven
Verloren is de strijd

Dan heb ik als mens
Niets meer te zeggen
Maar dan mag ik het
Bij mijn God neerleggen

vorige gedicht
Toevoegen aan favorieten

Ingezonden door

Geplaatst op

Geef uw waardering

Op basis van 10 stemmen krijgt dit gedicht 4 van de 5 sterren.

Social Media

Tags

Afsterving Gestorven Verdriet Verwoestend Voorbij Ziekte

Reacties op ‘Het onvermijdelijke graf’

Reageren

We gebruiken uw gegevens alleen om te reageren op uw bericht. Meer info leest u in onze Privacy & Cookie Policy.

Wilt u direct kunnen reageren zonder elke keer naam en e-mailadres in te voeren? Meld u hier aan voor een account!

Het onvermijdelijke graf