1001 Gedichten

1001 gedichten

Zet ook uw gedichten op 1001Gedichten.nl

Heeft u nog geen account? Meld u gratis aan!

Print dit gedicht
vorige gedicht

Lucht

De dichtgeknepen ballon
onder zware balken zwevend
torst de schouderkracht van de witte jongen
nu de bloemen zijn weggevaagd.

Daar staat hij wankelend
met zijn overvolle handen
alles van aarde is eerloos
brokstukken van een loden revolutie.

Kun je het terughalen
‘bij de bakker’, zei ze
‘neen, de lieverkoekjes laat die maar,
passen niet in het beleid van onze stichting’.

De woorden, allemaal woorden
het mens, de mens, een mens
meer dan, meer dan
kon ik het maar zo zeggen.

Oh dear, liefde, begrip
dat soort dingen
gereserveerd voor luxe vredestijden
hoe heet je eigenlijk, heb je een naam?

zie ook www.josevanrosmalen.nl

vorige gedicht
Toevoegen aan favorieten

Ingezonden door

Geplaatst op

Over dit gedicht

gedicht over onverdraagzaamheid

Foto's

Geef uw waardering

Op basis van 5 stemmen krijgt dit gedicht 4 van de 5 sterren.

Social Media

Tags

Verleden

Reacties op ‘Lucht’

Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!

Reageren

We gebruiken uw gegevens alleen om te reageren op uw bericht. Meer info leest u in onze Privacy & Cookie Policy.

Wilt u direct kunnen reageren zonder elke keer naam en e-mailadres in te voeren? Meld u hier aan voor een account!

Lucht