Net als je denkt het is klaar

Net als je denkt het is voor elkaar,
staat er een nieuwe obstakel in de weg,
het is oneindig en helemaal waar,
wat ik je in het hier en nu zeg.

Steeds is er iets wat ik niet snap,
het licht in de ogen wordt je niet gegund,
ik denk is het nou een grap,
had het echt niet anders gekund.

Het is ongrijpbaar en zo ver weg,
passie lijkt verloren te gaan,
je kunt niet door een dichte heg,
maar wel er voor gaan staan.

Antwoord wordt je dan gegeven,
omarmd door een onbekend geluk,
het is en blijft een streven,
die heg gaat ooit eens stuk.

Dan ontwaakt die lach weer op je gezicht,
en gaat er een waas aan je voorbij,
het is het moment wat je zelf sticht,
het zijn de woorden die ooit eens iemand tegen je zei.

Ik hou van jou zoals je bent,
met al je makken en nukken erbij,
ik heb de liefde ooit eens gekend,
toen waren de zorgen voorbij.

Toen hield het vechten op,
ging de stroom vanzelf,
dacht ik nooit van kom op,
ik was net als een elf.

Ik danste en lachte het leven toe,
wist het ongrijpbare te omzeilen,
was fit en nooit moe,
kon stappen doen van hele mijlen.

Wordt mij opnieuw deze rust gegund,
dat ik kan zijn wie ik ben,
dat de ander je niets misgund,
ik verlang zo terug naar de zen.