Ooit geweten
Ik sluit mijn ogen voor dat wat gaat komen
Ik wil geen tranen meer laten stromen.
We hadden alles
Maar dat was niet genoeg
Het doet me meer dan pijn
Dat we nu niet meer zamen kunnen zijn
Nu zijn we niet meer dan de punt aan een kantlijn
Er was nog zoveel dat ik wou zien
Er was nog zoveel dat ik wou ontdekken bovendien
Maar er was te veel om aan te werken
Vanaf vandaag zijn we weer ieder voor ons zelf
En kan ik weer verder met de zoektocht naar mezelf
De lichtjes zijn uit mijn ogen
En jij hebt het laatste beetje vuur in mijn hart weten te doven
Er is geen bestaan meer voor ons
Het is als een veel eisend werkwoord
Met altijd een beter antwoord
Geen tranen meer
Geen verdriet
Een begin aan een nieuw levenslied
~Ooit geweten, nu vergeten
Reacties op ‘Ooit geweten ’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!