Zo klein als dat je bent
Je bent nog zo klein
in moeders warme handen
lig je, geborgen
veilig, en …
onbewust vind je dat fijn
Zolang je bij mama bent
dicht, tegen haar aan …
daar, waar je geen zorgen kent
je zal ooit wel sterk staan
Dan kan je zonder je mama weg
laat je haar armen en handen los
je gaat je eigen weg, en
je ontwikkelt een eigen persoonlijkheid
dan ben je op jezelf heel trots
Maar nu ben je nog zo jong
je kent nog geen ellende
ook nog geen leed …
je kan enkel opkijken
naar de persoon die jou ter wereld bracht
naar wat ze allemaal voor je deed
In mama’s armen, in haar schoot
blijf je geduldig wachten
tot je groot genoeg bent
om haar los te laten
en tot je verder kan
op eigen krachten …

Ingezonden door
Geplaatst op
11-05-2013
Over dit gedicht
niet autobiografisch ... Gewoon zomaar geschreven :)
Geef uw waardering
Op basis van 2 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.Social Media
Tags
Baby Gelukkig Klein MoedersarmenReacties op ‘Zo klein als dat je bent’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!