Bruine munten
Auto's die rijden in volle kracht
naar hun bestemming.
Voorbijgangers passeren zonder
een blik naar me toe te werpen.
Voor mij het potje met de centen
erin.
Mensen gooien de centen die ze niet
nodig hebben. De centen huilen
over hun toekomst. Ze wachten
op hun vrienden die aankomen om
samen de tranen te delen in het potje.
De randen van het potje zijn geknarst.
Mijn handen zijn vuil en staan open
en verwelkomen de centen. Mijn mond
mompelt gebeden. Mensen kijken mij
niet aan. Ze zien me niet eens zitten.
Ze stappen soms tegen het potje
waardoor de centen sterven.
Het is me gedaan.
Ik sta op en laat het potje
maar achter. De uren zijn
verstreken en de centen sterven
tot op de seconde. Ik wil
verder leven.
Ik sta op en laat het potje
achter.
Reacties op ‘Bruine munten’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!