1001 Gedichten

1001 gedichten

Zet ook uw gedichten op 1001Gedichten.nl

Heeft u nog geen account? Meld u gratis aan!

Print dit gedicht
vorige gedicht

Eenzaamheid

Domme dingen gezegd, domme dingen gedaan.
Iets niet gepakt wat ik onmogelijk had kunnen laten staan.
Nadien ben ik gevoel verloren, eenzaamheid was geboren.
Alleen dwalend in gedachten, niet beseffend wat me nu weer staat te wachten.
Altijd maar ontkennen dat ik het erg vind, als je weer eens over mn slechte kanten begint.
Altijd maar groot houden tegen over iedereen, bij hun altijd hard als steen.
Altijd maar de stoere jongen uithangen, altijd maar de nare opmerkingen vangen.
Altijd maar de grooste mond, tot dat ik jou vond.
Dat veranderde mijn hele eenzame bestaan,
al meteen vanaf het moment dat ik je daar zag staan.
Niemand wist wat ik voelde, niet precies wat ik bedoelde.
Nooit er over na gedacht hoe het nu zou zijn. Zo eenzaam zo klein.
Niet gepakt wat ik eigenlijk wou, de reden van mijn eenzaamheid is een wonder mooie vrouw. Mijn eenzaamheid, ja dat komt door jou.

vorige gedicht
Toevoegen aan favorieten

Ingezonden door

Geplaatst op

Geef uw waardering

Op basis van 14 stemmen krijgt dit gedicht 4 van de 5 sterren.

Social Media

Tags

Eenzaam

Reacties op ‘Eenzaamheid’

Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!

Reageren

We gebruiken uw gegevens alleen om te reageren op uw bericht. Meer info leest u in onze Privacy & Cookie Policy.

Wilt u direct kunnen reageren zonder elke keer naam en e-mailadres in te voeren? Meld u hier aan voor een account!

Eenzaamheid