Mijn depressie

Buiten schijnt de zon
Het is er vredig en licht
Maar in mij is het donker
Er gaat een traan over mijn gezicht
Een traan voor wat ik voel
Wanhoop en verdriet
De zon die buiten schijnt
Bereikt mijn hart niet
Al maanden dit gevoel
Mijn hart gaat langzaam stuk
Elke keer blijf ik hopen
Op wat vreugde en geluk
Maar zelfs de zon die buiten schijnt
Kan mij niet langer raken
Hoe moet ik nou verder hier?
Ik kan er echt niks meer van maken
Alle hoop verdwijnt
De wanhoop heeft me in zijn macht
Buiten schijnt de zon
Maar in mij blijft het nacht......