vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Verdoofd!
Verdoofd
Ik staar voor mij uit,
en ik zie niets dat beweegt,
hoor geen toon van geluid.
Alles staat stil,
en gaat niet vooruit.
Ik knipper mijn ogen,
en kan het bijna niet geloven…
Dit is een droom!
Alles wat ik zie… is echt!
Ik word bedrogen,
door mijn eigen ogen,
en verlies het zicht op het leven.
Alles lijkt zo koud en kil,
zo donker en stil.
Ik heb geen gevoel,
zelfs geen emotie.
Ik heb geen toekomst,
zelfs geen doel!
Zelfs niet één traan…
die mij doet beseffen
dat alles aan het doodgaan is,
Binnenin,
Diep in mijn hart,
ver weg in mijn hoofd…
Is nu alles verdoofd !
Reacties op ‘Verdoofd!’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!