Voorgoed verlaten
De donkere nacht
Heeft mij in duister gehuld
Ik kijk om mij heen en zie
Niets meer dan pijn, verdriet
Zo kort geleden nog,
Was alles hier perfect
Mensen vreesden niet voor de pijn
De dingen die er niet meer zijn
Ik staar naar het plafond
Naar de witte plavuizen
Ik kan niet slapen
De pijn die jou verlies mee bracht
Zullen meerdere mensen wel eens voelen
Het bericht dat ik kreeg
Op die zonnige dag
Zo vreselijk.. Dat jij er niet meer wezen mag
Eerst vermist
En toen verdronken
Bij een van je grootste liefdes
Bij het water en je schip
Met het zien van de kist
Die groter was dan normaal
Heb ik de pijn verstopt
Tot niemand dat meer zag
Maar nu
Nu lig ik hier
Met de pijn diep in mijn hart
De havens aan de overkant
En ik kan niet slapen
Maar jou schip..
Voorgoed verlaten
Reacties op ‘Voorgoed verlaten’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!