In Het Waterland

Ik liep, samen met haar,
De zonsondergang scheen over het land.
We liepen, en liepen, en plotseling,
Pakte ze mijn hand.

Ik voelde me goed, en ik keek naar haar.
Het geluid om ons heen, werd zo stil, als een bevroren meer.
'Ik hou van je', zei ik tegen haar,
'Ik hou van je', zei ik nog een keer.

Ik hoorde niets, ze was even stil.
Voor mijn gevoel stopte ze even met lopen.
Ik zag een glinstering, en ze was even stil,
voordat ze weer doorging met stromen.