vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Je was lucht
Je was voor me als lucht...
Je was soms volkomen helder...
Je was gelukkig, je gaf jezelf bloot.
In donkere dagen verborg jij je
achter wolken.
Ik zag je
je was er
maar je wou niemand zien.
En wanneer je woedend bent
spuw je bliksem vanuit je lange vingers
niet dat je me angstig maakt...
Op stille dagen hoor ik je niet...
Ik voel wel de regendruppels
op mijn armen en dan weet ik
dat je schreide...
Ingezonden door
Verwijderde gebruiker
Geplaatst op
02-05-2013
Over dit gedicht
Je vreugde is je verdriet ontmaskerd en dezelfde bron waar je vrolijkheid uit opstijgt, was vaak gevuld met tranen. Hoe kan het anders zijn?
Geef uw waardering
Op basis van 5 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.Social Media
Tags
EmotiesReacties op ‘Je was lucht’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!