vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Een gouden glans
hoog vloog een vogel
langzaam wiekend
op de koude wind
soms een gouden glans
als de zon scheen
op een schuine vleugelkam
een verre schreeuw
markeerde nog gebied
een mededinger was er niet
wit in blauwe lucht
oranje rood het licht
op stille vlucht na drukke dagen
nooit meer die
verantwoordelijkheden dragen
in de eindelijk ondergaande zon
wil melker
01/05/2013
www.wilmelkerrafels.deds.nl
Ingezonden door
Geplaatst op
01-05-2013
Over dit gedicht
weer prinses...
Geef uw waardering
Op basis van 3 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.Social Media
Tags
Inhuldiging LevenReacties op ‘Een gouden glans’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!