DIT WIL IK NOOIT MEER!

Afgelopen donderdag kwam ik ze weer tegen
Ik was alleen want ik had het voor iedereen verzwegen
Dat ze iets wilde gaan doen
Maar ja, wat had een ander kunnen doen?
Van mijn fiets afgesleurd
Maar voor ik het door had was het al gebeurd
En lag ik weerloos op de grond
Ik wilde dat ik niet bestond
Opeens voelde ik een mes in mijn arm
En kreeg ik het warm
Ik werd nog een keer tegen mijn hoofd aangeschopt
En op dat moment was het voor mij even gestopt
Jammer genoeg duurde het nog geen minuut voor dat ik weer verder met mijn leven moest
Ik bleef liggen en hield me koest
Zag hoe het bloed langzaam uit mijn arm stroomde
En hoopte dat ik dit allemaal droomde
Maar helaas was het waar
Want toen ik mijn hoofd optilde voelde die zwaar
Gelukkig deed er iemand de deur open
En zorgde ervoor dat ze gingen lopen
Intussen probeerde ik op te staan
De vrouw die ze weg had gejaagd keek me even aan
En vroeg of ze een ambulance moest bellen
Maar dan zou ik het aan mijn ouders moeten vertellen
Dus dat wilde ik niet
Nu nog zorgen dat niemand het ziet
Hoe is het pesten zo uit de hand gelopen?
Ik kan alleen maar blijven hopen