Dat ene bericht

We liepen altijd samen
Bij jouw hoefde ik me niet te schamen
Als ik naast jouw liep voelde ik me trots
Want samen waren we een sterke rots.

Jaloers keken sommige ons na
Dan voelde ik me nog trotser als ik naast je sta
Want zo vriendschap wou iedereen!
En ik, ik had er een.

Maar nu is het over, nu is het klaar
Opeens kwam je ermee, echt zomaar!
je zei het via whats-app
Het was net een klap in mijn gezicht, een harde mep.

Nu ben je weg, ook al zeg je dat niet
We hebben nog school, waar je me ziet
Zoals je dat zegt, we kunnen nog dingen doen
Maar het is niet meer het zelfde, niet zo als toen.

De sterke kracht is weg
Zoals ik het zeg
Die twee woorden die alles zeiden
Zijn nu uit elkaar gescheiden.

Die twee woorden : beste vriendin was onze kracht
Hij was sterl en krachtig maar tegelijk ook lief en zacht
Nu zijn ze weg, door dat ene bericht
En ik sluit het voor mezelf af met dit gedicht.