vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
De amazone motormeid
In het opgepoetste chroom
scherp gelijnd staalhard
weerspiegelt een fantoom
rood met blond op lederzwart
de amazone motormeid
die stuurvast vaardig rijdt
door het woelig stadsverkeer
Auto’s wriemelen als mieren
vensters draaien neer
Iedereen wil haar versieren
Hey motormeid waar rijd je heen
ik volg je wel en zeg niet neen
als je me een knipoog schenkt
en met je blonde haren wenkt
Ik volg je hoopvol en gespannen
maar kom terecht bij zware mannen
die voor jou door helvuur gaan
en mij terstond in puin gaan slaan
Mijn ego wordt tot mul gemalen
de rest worden kliniek verhalen
Reacties op ‘De amazone motormeid’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!