vlinder
Je vlinderde door het leven,
gaf kleur aan elke dag,
liet je sporen na bij mensen,
een uniek mens die men graag zag.
Je vlinderde door het leven,
ontpopte je zoals gewenst,
sloeg talentrijk uit je vleugels,
leek door geen weerstanden begrensd.
Je vlinderde door het leven,
groeide, bloeide veelbelovend,
nam ons mee op je vrije vlucht:
Vlinders, nooit in einde g'lovend.
Je vlinderde door het leven,
had van kwetsbaarheid geen idee:
helaas, ook de mooiste vlinder
gaat in 't leven veel te kort mee.
Je vlinderde door tot de dood
zich ontpopte tot onvermoed
kleurloos spoor, verlamde vleugels,
einde dat ons nu huilen doet.
Je vlindert nu over de dood
tot daar een mens niet van weet
maar we zullen je nooit vergeten:
jij, die altijd onze vlinder heet.
Reacties op ‘vlinder’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!