vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
pesten
Verdriet
Ze werd gepest op school.
Ze durfde het tegen niemand zeggen.
Ze pakte altijd alles af of sloten haar uit.
Op een dag was ze jarig,
ze had een nieuwe rugzak gekregen.
Daar waren die pesters jaloers op.
Na school gingen ze achter haar aan.
Ze trokken aan haar ze duwde aan haar,
uiteindelijk hadden ze hem.
Toen ze hem hadden duwde ze haar opstraat.
En een piep en een knal en er was een licht.
niemand zal nooit echt weten wat er gescheeld had.
En vanaf die dag was het elke dag stil.
Rust In Vrede
Ik zal je nooit vergeten we blijven beste vrindinen voor altijd.
xxx
Reacties op ‘pesten’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!