De jonge dame

Een jonge dame
Ik zie haar elke dag bij het raam
Als de avond dan eindelijk valt
Zie ik haar rustig gaan

's Ochtends vroeg staat ze er al weer
Haar gezicht zo gespannen
Als ze de post doorkijkt
Voelt ze zich elke keer als gevangen

Weer geen brief van het front
Dat is voor haar goed bericht
Ze houd zijn foto dicht bij haar
En houd hem in het licht

De volgende morgen
Ze ziet een nieuwe envelop
Snel opent ze hem
Onder onaangenaam hart geklop

De jonge dame
Ze staat weer bij het raam
En denkt aan haar man
Aan hoe zijn leven is vergaan