vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Masker
Ik leg mijn masker naast me neer,
en dan zie ik die tranen weer.
De tranen lopen over mijn wang,
waarom ben ik juist zo bang?
Ik wil schreeuwen: 'kijk naar mijn verdriet!',
waarom is er niemand die dat ziet?
Zonder masker voel ik zoveel pijn,
met masker kan ik zijn wie ik wil zijn.
Een vrolijke, spontane meid,
die positief naar het leven kijkt.
Gewoon heel vrolijk en erg blij,
maar zo ben ik niet, dit is niet mij.
Het is beter zo dat het zo is,
want met masker is er met mij niks mis.
Dus dan neem ik mijn besluit,
ik doe mijn masker nooit meer af, en daar mee uit.
Reacties op ‘Masker’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!