vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
De winter blijft maar kleven
De winter heeft zich laten vangen
in een nevelsliertenrag
Mens en dier verlangen hevig naar een lentedag
die het grijs met zonnegloed in felle kleur ontluiken doet
Half maart
de winter blijft maar kleven
Tijd voor winterslapers om t’ ontwaken
Ze zullen bibberen en beven als ze uit hun knusse hol geraken
en de wind hun warme lijven en hun adem doet verstijven
Ik veeg de damp weg van het glas
en staar weemoedig naar de lucht die nooit zo ondoordringbaar was
zo depressief
zo met een zucht zich afvraagt
of de blauwe wolken nog ooit haar uitspansel bevolken
mark 032013
Reacties op ‘De winter blijft maar kleven’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!