Schiet mij maar lek
Schiet mij maar lek
Ongerept en vol
met levenslucht
ingeblazen
lag ik daar
klaar
om het veld
in te gaan
Met een zacht tikje
begon mijn rol
om daarna vol
getrapt te worden
van de ene naar
de andere speler
Geschoten
van links naar rechts
balancerend en jonglerend
op de punt van een schoen
Ik was slechts
geboren
om te scoren
Alle ogen waren op mij gericht
dit was mijn plicht
Omarmd en gekust
waren mijn verhaal
maar al snel
lag ik buitenspel
en was men niet
meer joviaal
Nu lig ik in een hoek gegooid
Getooid
met smurrie en groeven
versleten
Er wordt niet meer om mij getosst
Ik ben vergeten
- boendy -

Ingezonden door
Geplaatst op
12-04-2013
Geef uw waardering
Op basis van 23 stemmen krijgt dit gedicht 4 van de 5 sterren.Social Media
Tags
SportenlevenReacties op ‘Schiet mij maar lek’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!