1001 Gedichten
Het horen van jouw zinnen
"Mama, ik denk soms van die enge dingen"
Mijn hart breekt, bij het horen van de zinnen.
De zinnen van een kind van vijf.
Alsof er een mes gaat door mijn lijf.
Hoe kan ik mezelf vergeven,
dat ik jou mijn genen mee heb gegeven.
Genen van angst en waan gedachten.
Geen blijdschap om de pijn mee te verzachten.
Genen van paniek en somberheid.
Niet veel ,dat zo een ziel verblijd.
Hoe heb ik zo naïef kunnen zijn,
Om te denken:
Mijn kind krijgt niet deze pijn.
Mijn kind krijgt een zorgeloos bestaan.
Alleen met lachen.
Zonder traan.
"Mama, ik denk soms van die enge dingen"
Mijn hart breekt.
Bij het horen van jouw zinnen.
Reacties op ‘Het horen van jouw zinnen’
-
Heel mooi geschreven, een heel mooi gedicht. Het raakt me als ik het lees. Ik hoop dat er iets tegen gedaan kan worden en dat hij (wel) vrolijker door het leven kan gaan. Veel liefs, xxx Bodine
♡BO♡ - 12-04-2013 om 22:38
-
Dank je wel voor de lieve reactie
cherry - 14-04-2013 om 08:55
-
Een heel mooi gedicht. En wat het is echt jou schuld. zorg er voor dat hij er niet aan gaat denken en veel geluk.
amyspt - 14-04-2013 om 20:42
-
Sorry verkeerd geschreven. Het is niet jou schuld. Helemaal niet.
amyspt - 14-04-2013 om 20:43