Eenzaam en alleen
al de mensen hebben iemand
en jij heb niemand
dat is je gevoel
snap je wat ik bedoel?
je kijk door ramen
en ziet: alle mensen zijn samen
jij zit in je eentje op straat
en je heb nergens een maat
loop eenzaam en alleen verder
op zoek naar jou herder
iemand die om je geef
zodat je eindelijk eens echt leef
mensen die van elkaar houden
die elkaars hand vasthouden.
jij moet jezelf redden
je kan erom wedden
daar zie je weer mensen met ze'n 2
nu denk je opeens oké!
nu is het genoeg met mijn leven
er is niemand die om je zou geven
je ziet daar een brug
je sta met je rug
naar de wereld toe
je ben die leven moe
je spring, zonder naar de gevolgen te kijken
je leven had verder kunnen rijken!
je heb er niet voor gekozen
je leven was ook niet vol rozen
je had hier vrede mee
je zei geen nee
je ben gegaan
hierover laat ik deze traan
je zal nooit meer terug komen
dit is niet een van mijn dromen
het is de werkelijkheid
ik neem hier van je afscheid
ik zal verder moeten gaan
en jou achter me laten staan
hier in het graf
ik ben weer bij af
maar ik zou een nieuw begin moeten maken
en jou kwijt raken
maar een ding wil ik je nog zeggen
daarna zou ik het naast me leggen
ik hield van jou
ik hou van jou
ik zal je nooit meer vergeten
Reacties op ‘Eenzaam en alleen’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!