1001 Gedichten

1001 gedichten

Zet ook uw gedichten op 1001Gedichten.nl

Heeft u nog geen account? Meld u gratis aan!

Print dit gedicht
vorige gedicht

Gedachte zelfbeschadiging

Met een raar gevoel in m´n maag en brok in m´n keel,
Elke dag, uur na uur, word het dan nooit teveel?
Altijd heel diep schamen, die pijn waar je niet om vroeg,
Elke keer weer denken, wanneer is het genoeg?

Stoppen lukt gewoon niet, daar word je nog downer van.
Dan pas kom je erachter, dat je dit echt niet kan.
Doe je het toch een week niet, lijkt je gevoel te stoppen met leven.
Nog downer denken dat je je laatste hoop hebt gegeven.

Kansen genoeg, veel genomen, zonder goed resultaat,
Elke kras die je maakt zonder gevoel, alleen met haat.
Je komt erachter, je hebt gewoon geen betere andere uitweg,
Die gedachte van het krassen, gaat gewoon nooit meer weg.

~Suuz.

vorige gedicht
Toevoegen aan favorieten

Ingezonden door

Geplaatst op

Over dit gedicht

-

Geef uw waardering

Op basis van 5 stemmen krijgt dit gedicht 4 van de 5 sterren.

Social Media

Tags

Krassen

Reacties op ‘Gedachte zelfbeschadiging’

Reageren

We gebruiken uw gegevens alleen om te reageren op uw bericht. Meer info leest u in onze Privacy & Cookie Policy.

Wilt u direct kunnen reageren zonder elke keer naam en e-mailadres in te voeren? Meld u hier aan voor een account!

Gedachte zelfbeschadiging